Nog 1 week te gaan, wat een rollercoaster!

Momenteel gaat er geen dag voorbij dat wij niet bezig zijn om dingen te regelen, bespreken, organiseren, enz. enz. Er moesten heel wat zaken geregeld worden in Canada, de communicatie per mail verloopt vrij soepel al heb je wel te maken met 6 uur tijdverschil. Niet alleen in Canada moest er van alles in gang gezet worden ook hier in Nederland. Momenteel gebeurd er naast ons werk (en studie) zoveel tegelijkertijd dat het moeilijk is om alles bol te werken en wij dingen vergeten of af moeten zeggen. Nog een paar dagen en dan enigszins ontspanning in Toronto, maar nu eerst een update!

 

Medisch

De arts in Toronto heeft een lijstje met onderzoeken opgestuurd welke hij in Toronto wilde uitvoeren. Het gaat voornamelijk om bloedonderzoek en dat kan natuurlijk gewoon in Nederland. De arts heeft voorkeur voor Canada, maar alles dat wij daar doen moeten betaald worden. Wij hebben ervoor gekozen de bloedonderzoeken in Nederland uit te voeren, het kost ons eigen risico, maar besparen op die manier heel veel geld. Eén onderzoek was moeilijker, het gaat om cystic fibrosis. Gelukkig hebben wij een heel erg lieve en meewerkende huisarts die alle Canadese verwijzingen omzet en inmiddels is al het bloedonderzoek verricht. Woensdag kunnen wij terecht bij het genetisch centrum van het LUMC (Leids Universitair Medisch Centrum) voor het laatste onderzoek en dan zit het medische traject er voor ons in Nederland op. Het medische deel hebben wij met gemengde gevoelens afgelegd. Aan de ene kant heb je te maken met de eisen van de kliniek, dus heb je eigenlijk geen keus. Aan de andere kant hoeft een hetero stel niet zo absurd veel onderzoeken te ondergaan als zij een kinderwens hebben. Dat zorgt soms voor frustratie, maar goed het is zoals het is.

 

Juridisch

Inmiddels zijn ook de eerste stappen gezet op juridisch vlak. Er zal een start gemaakt moeten worden met het ouderschapsplan tussen ons, Germaine en Mark. Het ouderschapsplan hebben wij nodig om na de geboorte bij de rechtbank aan te kunnen tonen dat het altijd de intentie is geweest dat wij de ouders worden van het kindje. Daarnaast zullen er afspraken gemaakt worden tussen ons vieren. Inmiddels hebben wij besloten met Wilma Eusman van Advocatenkantoor de binnenstad in Amsterdam te gaan samenwerken. Wilma is o.a. deskundige op het gebied van draagmoederschap en lid van Staatscommissie Herijking Ouderschap. Komende vrijdag vindt het eerste gesprek plaats zodat het proces in Nederland ook op gang komt.

 

Eiceldonor kiezen

Het is een traject vol keuzes en de één is makkelijker dan de ander. Lange tijd is de term ‘eiceldonor’ een abstract begrip geweest, maar nu gaat de eiceldonor ook echt een gezicht krijgen. Al dagen lang worstelen wij door alle profielen in de databank, waarbij wij als criteria aan houden de provincie Ontario en een leeftijd tot 30 jaar. Er blijven dan bijna 200 donoren over en zie dan maar eens tot een goede keuze te komen. Het is zo onrealistisch, via een profiel selecteer je de moeder van je kinderen. Om te voorkomen dat dit bericht leidt tot spookverhalen, het is geen vleeskeuring en het is ook niet waar dat donoren meer betaalt krijgen als het gaat om een blonde vrouw met blauwe ogen en een hoog IQ. Een donor in Canada krijgt geen vergoeding voor de donatie, alleen de onkosten worden vergoed. Je kunt denken aan reiskosten, opvang voor haar kinderen als ze in de kliniek is, enz. Vrouwen kunnen niet doneren als zij schulden hebben, ieder die zich aanmeld als eiceldonor wordt uitvoerig gescreend. Als alles door de agency is goedgekeurd wordt er een profiel aangemaakt voor de database. Een profiel bevat gemiddeld 3 tot 8 foto’s, medische-, psychische- en sociale informatie van de donor, haar gezin en familie. Tja, en waar moet je dan op letten om de juiste keuze te maken? Wij zijn los van elkaar door de database gegaan en hebben 20 donoren geselecteerd en hebben deze vervolgens gereduceerd tot 10. Punten waar wij op hebben gelet zijn, medische en psychische geschiedenis (bij sommige donoren komt kanker en/ of hartzieken vaak voor, bij andere lees je over miskramen of zijn er psychische aandoeningen in de familie). Gaande weg ontstaat er tijdens het lezen van een profiel een positief gevoel of niet en zo zijn wij steeds een stukje kritischer geworden. Vandaag of morgen hopen wij samen tot een lijstje met 3 donoren te komen en zullen die doorgeven aan de agency. Zij zullen vervolgens kijken of de donor ons profiel ook akkoord vindt. Als er een positieve match is zullen wij de potentiële donoren in Toronto gaan ontmoeten en zullen dan een definitieve keuze moeten maken. Echt de moeilijkste keuze van het gehele proces tot nu toe!

 

Toronto

Maandag 15 februari vliegen wij naar Toronto, waar Julia van Bosch Film ons zal opwachten. De paspoorten zijn aangevraagd en kunnen komende week opgehaald worden. De eerste dag hebben wij nog geen afspraken maar de 16e wordt een zeer drukke dag. Rond 10 uur hebben wij de eerste afspraak bij Create IVF en dat wordt waarschijnlijk ook direct de meest ongemakkelijke afspraak van de dag. Het doel van de eerste afspraak is het doneren van ons zaad, vervolgens hebben wij een consult met Dr. Baratz om het traject te bespreken en al onze wensen. Aansluitend hebben wij beide een psychologische test om te onderzoeken of wij in staat zijn de rol van ouder te vervullen. Hier komt weer het dubbele gevoel naar boven, waarom moet dit? Het is onderdeel van het proces dus accepteren en doorgaan, al zijn wij het er niet mee eens. Ieder die in de kroeg met een paar glazen teveel een ‘ongelukje’ heeft mag en kan ouder worden en wij moeten aan allerlei eisen voldoen! Om 14.00 hebben wij een gesprek met Petra, de zuster die ons traject zal begeleiden van a tot z. Waarschijnlijk zijn wij na alle gesprekken behoorlijk vermoeid maar er volgt meer. Aan het einde van de dag zullen wij kennis maken met een medewerker van Egg Helpers, de agency die ons bemiddeld met de eiceldonor. Van haar zullen wij horen of er een match is en wanneer wij met de donor of donoren een afspraak hebben.

Voor alsnog hebben wij de overige dagen niet veel verplichtingen dus kunnen wij de stad voor een deel gaan ontdekken. Voor 16, 17 en 18 februari worden zware sneeuwstormen opgegeven dus zijn benieuwd wat ons te wachten staat. Eén ding is zeker, zwembroeken blijven in de kast en skikleding gaat mee.

 

Vragen

Alle stappen die wij zetten volgen voor ons logischerwijs op de stappen ervoor, maar wij merken ook dat veel mensen niet goed begrijpen wat wij nu allemaal aan het doen zijn. Dat snappen wij ontzettend goed en hopen veel vragen te beantwoorden met onze blogs. In Toronto zullen wij ook blogs schrijven zodat iedereen ons kan blijven volgen. Heb je vragen en/ of opmerkingen schroom niet om ze onder dit bericht te posten.