Gister (15-02) kwamen wij om 14.40 plaatselijke tijd aan in Toronto! Het cabinepersoneel had ons een aantal keer zien filmen en er werd al snel gevraagd waar dit voor is. Hebben tegen een van de stewardessen verteld over onze kinderwens en dat er een docu wordt gemaakt. Binnen 10 minuten was het nieuws al verspreid en kwamen meerdere stewardessen langs om ons verhaal te horen. Een van hen heeft zelfs wat mooie shots voor ons gemaakt in de cockpit. Na de landing stonden onze koffers al snel klaar en werden bij de uitgang opgewacht door Julia. Wij hebben een appartement in Toronto down town en zijn na een kort opfrismoment naar een restaurantje gegaan om vervolgens om 22.00 te gaan slapen, het was een lange dag.

Toronto airport

Onderweg naar het appartement

Toronto down town

Vandaag was ‘de’ dag, de dag dat wij om 10.00 uur aanwezig moesten zijn bij Create fertillity center. Gister was het voornamelijk koud, maar vandaag was het koud en volop aan het sneeuwen. Van ons appartement naar de kliniek is het zo’n 30 minuten lopen en kwamen dan ook behoorlijk ondergesneeuwd aan. Bij binnenkomst werden wij ontvangen door Sina, de assistent van Dr. Baratz die wij later op de dag hebben ontmoet. Als eerst werden wij meegenomen naar de afdeling ‘semen collection’. Juist, de afdeling waar mannen hun zaad in kunnen leveren. Een man achter de balie noteerde onze gegevens, pakte onze contracten erbij en kregen toen beide een potje en een mapje met DVD’s,… oké tot daar 😉 De potjes met inhoud zijn ingeleverd en zijn inmiddels ingevroren.

Vervolgens stond er een afspraak met Scott van Egg Helpers, het bedrijf dat ons bemiddeld met een eiceldonor. Van de drie donoren die wij hadden gekozen zijn er twee helaas niet beschikbaar i.v.m. werk of omdat zij momenteel wordt gekoppeld aan een ander stel. Van de drie donoren is in elk geval een iemand beschikbaar dus dat is helemaal top! Scott en zijn team proberen een afspraak met haar te plannen zodat we haar deze week nog kunnen gaan ontmoeten. Klinkt positief maar aan het eind van de dag kregen wij te horen dat er mogelijk toch een kink in de kabel komt. Deze donor heeft één keer eerder eicellen gedoneerd en dat leidde tot embryo’s met een minimale kwaliteit. Dr. Baratz gaat nu onderzoeken wat de oorzaak is geweest, mogelijk kwam het door de man die het zaad leverde. Blijkt de man die het zaad toen heeft geleverd de aanleiding te zijn voor de kwaliteit van de embryo’s dan kunnen wij met deze donor werken, is er geen aanwijsbare reden dan wordt de donor afgeraden. Dat houd in dat wij mogelijk wederom alle profielen door moeten worstelen om tot een nieuwe keuze te komen. Waarschijnlijk krijgen wij morgen meer te horen dus duimen allemaal!

Na het gesprek met Scott stond er een gesprek gepland met Dr. Baratz. In november hebben wij hem al via skype gesproken en nu dus face to face. Het was een aangenaam gesprek waarin hij nog eens heeft uitgelegd hoe PGS in elkaar steekt (later zullen wij dit nog eens uitleggen hier op de blog, het is kortgezegd een chromosoomtest). Het is een zeer vriendelijke en oprechte man en zijn blij dat wij voor hem en zijn kliniek hebben gekozen.

Inmiddels 12.30 hadden wij een gesprek met Jan Silverman, psycholoog bij Create. Met deze mevrouw hebben wij over verschillende onderwerpen gesproken, hoe is onze wens ontstaan, hoe zijn wij in contact gekomen met onze draagster, hoe gaan wij ons kindje vertellen over dit proces, enz. Verhelderend was het niet echt, er werd gesproken over zaken waar wij al vaak over hebben nagedacht. Voor ons voelde het vooral als een formaliteit, maar het was een zeer vriendelijke vrouw en 1,5 uur later gingen wij weer terug naar de wachtruimte om vervolgens te wachter op Petra.

Wachten bij Create

14.00 uur was dus het gesprek met Petra, de zuster die ons traject en dat van Germaine zal gaan begeleiden. Met haar hebben wij gesproken over de timeline van ons traject en hebben de medicatie voor Germaine in ontvangst genomen. Ze heeft met ons de contracten doorgenomen en nog wat tips gegeven over de stad. Na een lange dag bij de kliniek was het om 15.15 allemaal klaar. Moe, voldaan en overspoeld met informatie hebben wij de kliniek verlaten en zijn teruggegaan naar ons appartement.

Deze dag voelt als het begin van ons gezin en dat is ontzettend tof! Op deze manier is het voor ons als homostel mogelijk om invulling te geven aan onze grote kinderwens. De manier waarop dit in Toronto wordt georganiseerd is zeer professioneel en je merkt aan alles dat zij goed weten waar ze mee bezig zijn. Het gaat niet om geld verdienen, het gaat om het vervullen van een kinderwens en het bouwen aan gezinnen. Alles is hier zo ontzettend goed geregeld, er is aandacht voor alle facetten. Nederland en Europa zouden hier zoveel van kunnen leren. Nu wij dit hebben gezien snappen wij nog minder waarom het in Nederland niet is toegestaan voor twee mannen om een IVF traject te doorlopen met een draagster.

Lody

Toronto down town

Eenmaal terug in het appartement werden wij verrast door Jullia, ze heeft ons uitgenodigd om te gaan dineren in de CN Tower. Het was super leuk om te eten in een 360⁰ restaurant op 351 meter boven de grond. Het was een zeer gezellige avond met een heerlijke maaltijd, de perfecte afsluiting van deze mooie en bijzondere dag.

Lody & Dennis down town

Uitzicht vanuit de CNTower